Satirik Şiir
Kişilerin ve çevredeki nesnelerin gülünç taraflarını ele alarak onları
yeren, kötüleyen şiirlere “satirik şiir”denir.
Satirik şiirlerin eleştirici bir anlatımı vardır. Bir kişi, olay, durum; iğneleyici
sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirilir.
Satirik şiirlerde didaktik öğelere de yer verilir. Ancak bilgi vermeyi, bir
bilgiyi öğretmeyi amaçlamadığı için bu şiirler, didaktik şiirden ayrı bir tür
olarak kabul edilir.
Satirik şiirlere divan edebiyatında “hiciv”, halk edebiyatında “taşlama”,
yeni Türk edebiyatında ise “yergi” örnek olarak verilebilir.
Türk edebiyatında Şeyhi, Bağdadlı Ruhi, Nef'i, Ziya Paşa bu tarz şiirlerin güzel örneklerini vermişlerdir.
SATİRİK ŞİİR ÖRNEKLERİ:
Söylersin de söz içinde şaşmazsın
Helâli haramı yersin seçmezsin
Nasibin kesilir de sular içmezsin
Akar çaylar senin olsa ne fayda
(Pir Sultan Abdal)
Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı can-feza sizin
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin
Verir zavallı memleket, verir ne varsa, malını
Vücudunu, hayatını, ümidini, hayalini
Bütün ferağ ı halini, olanca şevk-i balını
Hemen yutun düşünmeyin haramını, helâlini…
(Tevfik Fikret)
Köylümüz efendimiz tarlasında perişan
İşçimiz kardeşimiz kavgasında perişan
Anam bacımdır bahtı karasında perişan
Hemen Allah cümlemizin yardımcısı olsun.
(Cahit Sıtkı Tarancı)
Neler yapmadık bu vatan için
Kimimiz öldük
Kimimiz nutuk söyledik
(Orhan Veli Kanık)
Köyümün malı ganimet
Çalan diyor velinimet
Han hırsızlara emanet
Bak şu işe muhtar emmi
(Aşık Akçay)
Bana Tahir Efendi kelp demiş
İltifatı bu sözde zahirdir
Maliki mezhebim benim zira
İtikadımca kelp tahirdir
(Nef'i)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.