Epik Şiir

Epik Şiir
Konusu savaş, yiğitlik, kahramanlık ve vatan sevgisi olan, bir olayı veya tarihi bir hadiseyi coşkulu bir şekilde anlatan şiirlere “epik şiir” denir.

Yunanca bir sözcük olan “epik”; konuşma, hikâye, şarkı, kahramanlık şiiri anlamına gelen “epos” sözcüğünden türemiştir.
Eski Yunan’da bu tür şiire epos, Batı’da epope, Türk ede­biyatında destan denir.
Epik şiirler bir milletin hayatında önemli izler bırakan büyük göçler, savaşlar, doğal afetler gibi olaylarla; yiğit­lik, kahramanlık, mertlik, yurt sevgisi gibi konuların des­tan havası içinde işlendiği kahramanlık şiirleridir. Destan gibi uzunca yazılan bu şiirlere “hamasi şiir”, “kahramanlık şiiri", “destanî şiir” gibi adlar da verilir.
Epik şiir; okuyanda coşku, yiğitlik duygusu, savaşma arzusu uyandırır. Destanlar gibi daha çok uzun olarak söylenir.
Epik şiir türünün ilk örneği olarak Homeros’un derlediği “İlyada ve Odesseia” destanı kabul edilir.
Türk edebiyatı epik şiir yönüyle bir hayli zengindir. Türk edebiyatında Oğuz Kağan Destam’ndan başlayarak göç maceralarının veya Türk kahramanlarının hikâyelerini anlatan destanlar vardır.

EPİK ŞİİR ÖRNEKLERİ:

Köroğlu’yum medhim merde yeğine
Koç yiğit değişmez cengi düğüne
Sere serpe gider düşman önüne
Ölümü karşılar meydan içinde

Köroğlu

Dadaloğlu'm bir gün kavga kurulur

Öter tüfek davlumbazlar vurulur

Nice koç yiğitler yere serilir

Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir

(Dadaloğlu)

Durduk , süngü takmış kafir ayakta

Bizde süngü yok

Bir hayret kızıllığı akardı üstümüzden

Dehşetten daha çok

Durduk , süngüsü düşmanın pırıl pırıl ,

Önümüze çıktı bir gündüz,bir gece

Korku değil haşa

Bir büyük düşünce .

( F.Hüsnü DAĞLARCA)