Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı: İkinci Yeni şiiri test soruları

1. Aşağıda kilerden hangisi İkinci Yeni Akımı'nın özelliklerinden biri değildir?
A) İmgeli anlatıma önem vermişlerdir.
B) 1955ten sonra İkinci Yeniciler, Orhan Veli estetiğine tepki olarak kapalı, gerçeküstücü, simgeci bir yol tutturmuşlardır
C) Karamsar ve bireycidirler.
D) Topluma yakındırlar.
E) Halk dilinden ve mantıktan kaçmışlardır.

CEVAP D
İkinci Yeni akımı toplumdan uzak bir akımdır. İmgeye çokça yer vermeleri, kapalı anlatıma, soyutlamaya yönelmeleri, halkın konuşma dilinden uzaklaşmaları yönüyle toplumdan uzak bir şiir anlayışına sahiptirler.

2. Onlar, Garip akımının açık anlatımı karşısında kapalı anlatımı savundular. Bilinçaltına yöneldiler. Pek çok kişi tarafından anlaşılmazlıkla suçlandılar; ama edebiyatımıza Cemal Süreya, Edip Cansever, Turgut Uyar gibi değerli şairler kazandırdılar.
Yukarıda söz edilen edebi topluluk, aşağıdakilerden hangisidir?
A) I. Yeniler B) II. Yeniler
C) Yedi Meşaleciler D) Hisarcılar
E) Maviler

CEVAP B

İkinci Yeni Şiiri

İkinci Yeni Şiir Hareketi

Türk şiir haritasındaki şekillenme Cumhuriyet döneminde çok daha yoğun hal alır. Aynı dönem içerisinde birbirinden farklı anlayışla yola koyulan şiir hareketlerinin varlığı bunu göstermektedir.

1950'li yılların ortalarına doğru şekiller ve günümüze kadar devam eden "İkinci Yeni" hareketi de bunlardan birisidir. İkinci Yeni ismini, Muzaffer Erdost 1956 yılındaki "Pazar Postası" dergisinde ilk kez kullanır.

Birinci Yenicilerin şiire ait her türlü estetik ve yapısal unsurları dışlamaları dönemlerinde ciddi bir tepkiyle karşılanır. Mevcut şiire (sıradanlaşan söze) yeni bir hamle yaptırmak gerektiğine inanan şairler bu tepkinin nedenini şöyle açıklar.

İkinci Yeni Şiiri Bulmacası

İKİNCİ YENİ ŞİİRİ BULMACASI

İkinci Yeni Şiirinde Alışılmamış Bağdaştırmalar

Alışılmamış Sözcük Seçimi (Alışılmamış Bağdaştırmalar) İkinci Yeni şiirinin en belirgin özelliklerinden birisi de, alışılmamış bağdaştırmalara çok sık yer vermesidir. Bu şiir hareketi üzerine yapılan tartışmalarda “anlamsız” şiir suçlamasının bir dayanağını da, birbirinden uzak çağrışımlı kelimelerin bağdaştırılması oluşturmuştur. Ece Ayhan da, okuyucuya yeni tasarımların sunulmasında önemli roller yüklediği imge, sembol ve benzetmelerin yanında, daha başka tasarımların da aktarılmasını sağlayan alışılmamış bağdaştırmalara çok sık başvurmaktadır.
“ay Türkçe rakı çıkmıştır kapalı”
“bir bach konsertosunun dudakları gibi çilek korkunç hû”
“bütün ellerinin sokakları aşktır senin A. Petro”
“sessizce bitiyor ilk güneşte icra-iflas duası”

Yaratımsız dönem ve İkinci Yeni

1950'lerde toplumsal yapıda kimi değişimlerin belirginleştiği görülür. II. Dünya Savaşı, tek parti yönetiminin baskısı, toplumsal gelişimindeki dengesizlik sınıfsal çatışmayı körüklemiş, çok partili döneme geçiş iktidar değişimiyle sonuçlanmıştır. Oysa görünürde halkın oyuyla değişen iktidar, aslında savaş sırasında güçlenen ticaret kesimindeki kentsoylular sınıfıyla büyük toprak sahiplerini temsil edenlerin eline geçmiştir. Nitekim 1950'den başlayarak ekonomik alanda devletin geriye çekildiği, özel girişime destek olduğu görülür. Ayrıca dış krediye dayalı bir kalkınma biçimi gerçekleştirilmek istenir. Bu, bir yandan kısa sürede, özellikle tarımsal üretimin ve ulusal gelirin artmasına yol açarken, bir yandan da anamalcı (kapitalist) ilişkilerin gelişmesine, dış borçların birikmesine neden olur. Dış bağlaşmaların ve sağlıksız toplumsal gelişimin, iktidarı, siyasal, düşünsel, kültürel alanlarda özgürlüklerin kısılmasına, baskıya götürmesi ise doğaldır. Demokrasi yanlısı güçlerin, aydınların desteğiyle iktidar olan Demokrat Parti de, daha iktidarının ilk yıllarında yalnız toplumculara değil, bütün ilerici güçlere karşı bir tutum takınır. Köy Enstitülerini kapatır. Ardından, Kore Savaşı'nın yarattığı ortamdan yararlanarak toplumcuları ezer. CHP'de kurtulamaz bu sindirme eyleminden. Gidiş, "dikensiz gül bahçesi"nedir.

1955 Sonrası: İkinci Yeni Şiiri

1940-1950 arasında şiir dünyamızı yaygın bir moda halinde hükmü altına alan Garip şiiri, 1950’den sonraki örneklerinde yavaş yavaş kendini tekrarlamaya ve yozlaşmaya başlar. Bu şiire karşı 1950’de Hisar şairleri, 1954’te Attilâ İlhan tarafından yöneltilen eleştiriler ve daha çok da İlhan’ın imaja yeniden dönen şiirleri sonucunda Türk şiirinde yeni bir hareket doğar. 1954’te başlayarak 1960’lı yılların ortalarına kadar devam eden, daha doğrusu on yıllık bir süreci kapsayan bu hareket, Garip şiirinden sonra gelen ikinci önemli yenilik gibi düşünüldüğü için esasında yanlış bir şekilde II. Yeni Şiiri olarak adlandırılmış, bu ad sonradan yaygın bir şekilde kullanılır olmuştur.